Οι οδηγίες που ακολουθούν αφορούν τη σύγχρονη εξ αποστάσεως διδασκαλία  ( διδασκαλία με τηλεδιάσκεψη) κι όχι με κωδικούς στο ΠΣΔ:

Οδηγός Μαθητή για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση

ΠΑΡΑΚΑΛΕΙΣΘΕ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΤΕ  ΤΙΣ ΣΥΝΗΜΜΕΝΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

οδηγίες για μαθητές

Στα πλαίσια προγραμματισμένης επίσκεψης του σχολείου μας, οι μαθητές του προσανατολισμού ανθρωπιστικών σπουδών επισκέφθηκαν την προεδρία της δημοκρατίας, όπου και ξεναγήθηκαν στους χώρους της και συνομίλησαν με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

2ο ΓΕΛ Αχαρνών

Διεύθυνση: Σουρλατζη 8

Τηλ. 2102464777

Το 2ο ΓΕΛ Αχαρνών προσκαλεί τους κηδεμόνες των μαθητών και μαθητριών του σχολείου να προσέλθουν την Τετάρτη 10-10-2018 και ώρα 19.00 στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου, προκειμένου να ενημερωθούν για θέματα που αφορούν στη γενικότερη λειτουργία της σχολικής μονάδας.

Γενικά για την HTML

Η HTML είναι η γλώσσα με την οποία κατασκευάζουμε ιστοσελίδες. Τα αρχικά HTML σημαίνουν HyperText Markup Language. Οι ιστοσελίδες που επισκεπτόμαστε στο Internet δεν είναι τίποτε άλλο παρά αρχεία τα οποία περιέχουν κώδικα γραμμένο στην γλώσσα HTML. Οι browsers (όπως οι Mozilla Firefox, Google Chrome, Opera, Internet Explorer και αρκετοί άλλοι) διαβάζουν τα αρχεία αυτά και εμφανίζουν το αποτέλεσμα του κώδικα HTML στην οθόνη μας. Για να πάρετε μια γεύση από HTML κώδικα δεν έχετε παρά να κάνετε δεξί κλικ με το ποντίκι σας επάνω σε οποιοδήποτε σημείο αυτής της σελίδας (όχι επάνω σε εικόνα ή σύνδεσμο) και να επιλέξετε από το μενού που θα εμφανιστεί την επιλογή View page source ή View source ή Προβολή προέλευσης(στην ελληνική έκδοση του Internet Explorer). Θα εμφανιστεί ένα παράθυρο στο οποίο θα δείτε τον HTML κώδικα που κρύβεται πίσω από την σελίδα. Η τελευταία έκδοση της γλώσσας HTML είναι η HTML5. Αν γνωρίζετε HTML μπορείτε να διαβάσετε τις ενότητες των Μαθημάτων HTML5

Κώδικας HTML και Προγράμματα Επεξεργασίας Ιστοσελίδων

Όπως θα διαπιστώσετε και μόνοι σας, από τις πρώτες μάλιστα ενότητες, η γραφή του HTML κώδικα είναι αρκετά χρονοβόρο εγχείρημα ακόμα και όταν πρόκειται για πολύ απλές ιστοσελίδες. Για την δημιουργία αλλά και την εύκολη διαχείριση των ιστοσελίδων μας επιβάλλεται η χρήση ενός WYSIWYG (What You See Is What You Get) Προγράμματος Επεξεργασίας Ιστοσελίδων. Μερικά τέτοια προγράμματα είναι το Dreamweaver της Macromedia, το CoffeeCup HTML Editor της CoffeCup Softwares, το Effective Site Studio της Effective Studio και πολλά άλλα. Υπάρχουν πληθώρα τέτοιων προγραμμάτων στο Internet από όπου μπορείτε να κατεβάσετε την δοκιμαστική τους έκδοση (trial version) από τις ιστοσελίδες των εταιριών που τα κατασκευάζουν ώστε να καταλήξετε να αγοράσετε την ολοκληρωμένη έκδοση του πακέτου που ταιριάζει στις απαιτήσεις σας. Αρκετοί βέβαια είναι οι σχεδιαστές Ιστοσελίδων που χρησιμοποιούν περισσότερα από ένα πρόγραμμα αξιοποιώντας έτσι τα πλεονεκτήματα του καθενός από αυτά, αφού είναι φυσικό ορισμένα προγράμματα να υπερτερούν σε κάποιες λειτουργίες εκεί που άλλα υστερούν. Με την βοήθεια των προγραμμάτων αυτών μπορούμε πολύ εύκολα και γρήγορα να δημιουργήσουμε μια ιστοσελίδα εισάγοντας μορφοποιημένο κείμενο, λίστες, πίνακες, εικόνες, αρχεία flash και ότι άλλο μπορεί μια ιστοσελίδα να περιέχει, απλά και μόνο με την χρήση του μενού και των εργαλειών που παρέχουν τα προγράμματα αυτά. Τώρα βέβαια θα ρωτήσετε, γιατί να μάθει κάποιος την γλώσσα HTML αφού υπάρχουν προγράμματα που τα κάνουν όλα αυτόματα. Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και με την χρήση επεξεργαστών Ιστοσελίδων θα χρειάζεται αρκετές φορές να προβείτε σε αλλαγές στον πηγαίο κώδικα λόγω αδυναμίας του προγράμματος να προσαρμόσει ένα στοιχείο που εισάγετε στην σελίδα σας έτσι ακριβώς όπως εσείς θέλετε να εμφανίζεται. Η HTML περιλαμβάνει έναν μεγάλο αριθμό “οδηγιών” (ετικετών) και η κάθε μια από αυτές περιλαμβάνει έναν αριθμό από ιδιότητες που αλλάζουν την συμπεριφορά των “οδηγιών” αυτών στην σελίδα με αποτέλεσμα να μην υπάρχει πρόγραμμα επεξεργασίας ιστοσελίδων που να περιλαμβάνει αυτοματοποιημένες όλες τις δυνατές λειτουργίες της HTML.

Ο Κώδικας HTML

Μέσα στις ενότητες των μαθημάτων HTML θα συναντήσετε πολλές φορές ένα πλαίσιο στο οποίο είναι γραμμένο το παράδειγμα του κώδικα HTML στο οποίο αναφέρεται η θεωρία. Το πλαίσιο είναι κάπως έτσι: Τίτλος παραδείγματος

περισσότερα για το παράδειγμα Δοκίμασε το Ο κώδικας που βρίσκεται μέσα στα πλαίσια αυτά, δεν αποτελεί τον κώδικα μιας ολοκληρωμένης ιστοσελίδας, αλλά ένα μέρος του κώδικα μιας ολοκληρωμένης ιστοσελίδας. Από τις πρώτες ενότητες θα μάθετε τη σύνταξη του κώδικα (δηλαδή πως αρχίζει και πως τελειώνει ένας HTML κώδικας) που έχει μια ιστοσελίδα

Η ΙΣΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΥΛΩΝ

1. Γυναικείο κίνημα

2. Η θέση της γυναίκας ιστορικά

3. παράγοντες που επηρεάζουν τη θέση της γυναίκας

4. θεσμικό πλαίσιο

5. κοινωνική κατασκευή του φύλου

6. Η ισοτητα των 2 φυλων στην υγεια

Ενδοσχολική Βία

Ενδοσχολική Βία-Παρουσίαση

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Στα πλαίσια της 6μηνες έρευνάς μας στο κοινωνικό πρόβλημα της ενδοσχολικής βίας,  έχουμε συντάξει την ερευνητική έκθεση στην όποια αναφέρουμε οτιδήποτε ερευνήσαμε στο μάθημα του πρότζεκτ, στην προσπάθειά μας να καλύψουμε επαρκώς το θέμα που μας ανατέθηκε.

ΟΡΙΣΜΟΣ

Ο όρος «εκφοβισμός και βία στο σχολείο» (school bullying), όπως και ο όρος «θυματοποίηση» (victimization) χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν μια κατάσταση κατά την οποία ασκείται εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου. Ο εκφοβισμός και η βία στο σχολείο είναι και ομαδικό φαινόμενο, καθώς δεν αφορά μόνο το μαθητή που εκφοβίζει και εκείνον που εκφοβίζεται, αλλά και όσους είναι παρόντες ή γνωρίζουν την ύπαρξή του, δηλαδή τους παρατηρητές, οι οποίοι μπορεί να είναι είτε μαθητές είτε ενήλικες.

Ένα σημείο το οποίο χρήζει διευκρίνισης είναι ότι όλες οι μορφές μαθητικής επιθετικότητας δεν αποτελούν εκφάνσεις του σχολικού εκφοβισμού και της βίας στο σχολείο. Η επιθετικότητα, η οποία αποτελεί οικουμενικό χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης, δεν στοχεύει πάντα στην εμπρόθετη και επαναλαμβανόμενη τρομοκράτηση των «αδύναμων», και συνεπώς δεν αποτελεί σε όλες τις περιπτώσεις μορφή εκφοβιστικής συμπεριφοράς. Για παράδειγμα, η έκφραση επιθετικότητας στα πλαίσια κάποιου παιχνιδιού εξαιτίας μιας διαφωνίας, δεν αποτελεί αναγκαστικά μορφή εκφοβισμού.

Επίσης, η επιθετικότητα μπορεί να μετασχηματιστεί σε μορφές συμπεριφοράς κοινωνικά αποδεκτές, όπως είναι η διεκδικητικότητα, η πρωτοβουλία, το θάρρος της γνώμης, η δημιουργικότητα, η επιθυμία για μάθηση. Στις περιπτώσεις του εκφοβισμού και της βίας στο σχολείο, η επιθετικότητα και η δύναμη (σωματική, ψυχολογική ή κοινωνική) διαστρεβλώνονται, γίνονται μέσο επιβολής και μάλιστα ένας τρόπος συσχέτισης με τους άλλους σε δυαδικό και ομαδικό επίπεδο.

ΘΥΤΕΣ-ΘΥΜΑΤΑ-ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΕΣ
Από ψυχολογική προσέγγιση, οι θύτες συνήθως είναι  παιδιά με ανασφάλειες που έχουν την ανάγκη να τραβήξουν το ενδιαφέρον στο σχολείο. Χαρακτηρίζονται από επιθετικότητα και θεωρούν την βία «μαγκιά». Πιστεύουν πως ασκώντας βία σε άλλα άτομα είτε συνομήλικα ή πολλές φορές μικρότερης ηλικίας επιβεβαιώνεται η δύναμη τους. Έτσι κάθε φορά που ασκούν βία σε κάποιο άλλο άτομο ή απλά μπλέκονται σε μικρούς καβγάδες νιώθουν ευχαρίστηση. Μπορούμε να πούμε ότι οι θύτες  είτε αγόρια είτε κορίτσια, είναι παιδιά με χαμηλή αυτοεκτίμηση και ανασφαλεια,τα οποία δεν μπορούν να αποδεχτούν τον εαυτό τους και οδηγούνται στην βια για να δείξουν στους συμμαθητές τους ότι είναι ανώτεροι. Το γεγονός ότι κάποιοι τους θαυμάζουν και γίνονται αρχηγοί μιας ομάδας τους βοηθαει να νιώσουν σημαντικοί και χρήσιμοι. Ένα ακόμα χαρακτηριστικό των θυτών είναι η κακομεταχείριση των ίδιων από το οικογενειακό τους περιβάλλον ή η απόρριψη από τους γονείς τους. Όταν υπάρχει επιθετικότητα μέσα στο σπίτι τα παιδιά αισθάνονται την ανάγκη να μιμηθούν αυτές τις κινήσεις των γονιών τους και πιστεύουν ότι η βια είναι κάτι φυσιολογικό που συμβαίνει παντού. Επίσης οι θύτες είναι άτομα με αντικοινωνική συμπεριφορά  και συχνά παραβαίνουν κανόνες και μελλοντικά ακόμα και νόμους.                                 Από άποψη συμπεριφοράς,τα παιδία που εκφοβίζουν, έχουν αυξημένες πιθανότητες κατάχρησης αλκοόλ και άλλων ναρκωτικών κατά την περίοδο της εφηβείας καθώς και ως ενήλικες.Είναι πιο πιθανό να παρατήσουν το σχολείο και να ασκήσουν επίσης  πρόωρη σεξουαλική δραστηριότητα.Επιπλέον είναι πιο πιθανό να έχουν προβλήματα με τον νόμο όταν ενηλικιωθούν. Σε μία μελέτη, 60% των αγοριών που εκφόβιζαν στο Γυμνάσιο είχαν είδη προβλήματα με τον νόμο πριν συμπληρώσουν τα 24 έτη. Επίσης αυτά τα άτομα όταν ενηλικιωθούν είναι πιο πιθανόν να ασκούν βία στους συντρόφους τους και στα παιδία τους και αδυνατούν να κρατήσουν τις φιλικές τους σχέσεις. Τον θύτη τον χαρακτηρίζει η δημοφιλία του.         Έχουν πολύ καλές κοινωνικές δεξιότητες που προσελκύουν υποστηριχτές, τους οποίους μπορούν εύκολα να χειριστούν. Η θέση που έχουν μέσα στην ομάδα συνομήλικων είναι σημαντική αφού ενισχύει την δύναμη τους. Τέλος  τα παιδιά που εκφοβίζουν έχουν συχνότερα επιθετικές προθέσεις απέναντι στο κοινωνικό τους περιβάλλον και έχουν πιο θετικές απόψεις για την βία. Είναι παρορμητικά άτομα, έχουν την ανάγκη να εξουσιάζουν άλλα παιδιά και δεν παρουσιάζουν συναίσθηση για τα θύματα τους.

Το προφίλ τον θυμάτων, από ψυχολογική προσέγγιση, αντίστοιχα, εύλογα διαφέρει. Το θύμα είναι συνήθως άτομο ντροπαλό, συνεσταλμένο , επιφυλακτικό , με πολλές ανασφάλειες καθώς και εσωστρεφή. Έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να θεωρεί τον εαυτό του αποτυχημένο και να μην αντιδρά αποτελεσματικά όταν δέχεται επιθετικές πράξεις . Έχει λίγους φίλους και ακόμα λιγότερους κολλητούς, για το λόγο αυτό κατακλύζεται από ένα γενικότερο συναίσθημα μοναξιάς . Το θύμα δυσκολεύεται να υποστηρίξει τον εαυτό του και τα δικαιώματα του. Η αντίδραση του θύματος για τις προσβολές που δέχεται από τους συμμαθητές του συνήθως είναι το κλάμα. Σύμφωνα με μελέτες που έγιναν, το θύμα από μικρή ηλικία διακρίνεται για την επιφυλακτικότητα και την ευαισθησία του. Επίσης από σωματική κατασκευή ο συνολικός πληθυσμός των θυμάτων είναι κατά πασά πιθανότητα αδύναμα και η σχέση με τους γονείς τους είναι στενή.
                Οι μαθητές /τριες  που βιώνουν πιο άμεσα τις οδυνηρές συνέπειες της ενδοσχολικής βίας, στον τομέα της συμπεριφοράς αναμφίβολα εμφανίζουν σημάδια, τα οποία αν παρατηρηθούν εγκαίρως, θα βοηθήσουν στη γρήγορη επίλυση του προβλήματος. Σημάδια εμφανίζονται τόσο στο σώμα όσο και στη συμπεριφορά του. Μπορούμε να καταλάβουμε αν ένα παιδί είναι δέκτης βίας από τη στάση του σώματός του. Έχει, σχεδόν πάντα, σφιγμένους τους ώμους. Επίσης, καμπουριάζει όσο γίνεται περισσότερο καλύπτοντας διακριτικά το κεφάλι του επειδή φοβάται για τυχόν αντικείμενα που μπορεί κάποιοι “νταήδες” να του πετάξουν κάνοντάς το να νιώσει άβολα.

Εκτός από το θύτη και το θύμα η έρευνα εξετάζει και έναν τρίτο παράγοντα στο θέμα της ενδοσχολικής βίας, τους μη άμεσα εμπλεκόμενους στο θέαμα βίας. Ωστόσο,  η επίδρασή τους είναι σημαντική.  Τους μάρτυρες ή παρατηρητές περιστατικών βίας. Η αντίδραση των προσώπων αυτών στα περιστατικά βίας εκφράζεται  με διάφορους  τρόπους.Αρχικά μπορεί να  υποστηρίξουν τον θύτη με γέλια και χειροκροτήματα, ενώ πολλοί τρομοκρατούνται και «παγώνουν» φοβούμενοι  μήπως αποτελέσουν οι ίδιοι τον επόμενο στόχο. Υπάρχουν επιπλέον και οι παθητικοί παρατηρητές που δεν παίρνουν θέση κα απομακρύνονται υποκρινόμενοι ότι δεν είδαν τίποτα. Τέλος, κάποια προσπαθούν να βοηθήσουν το θύμα, αποδοκιμάζουν το θύτη και τρέχουν να φέρουν βοήθεια.

ΜΟΡΦΕΣ ΒΙΑΣ

Η σωματική μορφή του σχολικού εκφοβισμού θεωρείται μία από τις συχνότερες εκδηλώσεις του ανάμεσα στα παιδιά. Έχει διαπιστωθεί ότι τα παιδιά στις πιο μικρές ηλικίες ασκούν σε μεγαλύτερο ποσοστό σωματικό εκφοβισμό, ενώ όσο αυξάνει η ηλικία τους ,τόσο αυτός μειώνεται. Επιπλέον, η φυσική μορφή του φαινομένου, όπως διαφορετικά ονομάζεται η σωματική εκδήλωση του εκφοβισμού, περιλαμβάνει το φυσικό τραυματισμό ή απειλή τραυματισμού προς κάποιον. Οι πιο συχνές μορφές εκδήλωσής του είναι τα χτυπήματα και τα σπρωξίματα, τα χαστούκια, οι μπουνιέςαλλά και το τράβηγμα μαλλιών. Ακόμη, πολύ συχνά παίρνει μορφή μέσω τσιμπημάτων και με δαγκωνιές αλλά εκδηλώνεταικαι με κλεψιά. Αρνητική πράξη, επίσης, θεωρείται όταν κάποιος μαθητής περιορίζειτον άλλο με σωματικές πρακτικές. Ενδιαφέρον έχει να αναφερθεί ότι ο θύτης αισθάνεται ρωμαλέος, δυνατός, κυρίαρχος, και με την πρώτη ευκαιρία επιδεικνύει αυτά τα «χαρίσματα».

Οι λέξεις έχουν πολύ μεγάλη δύναμη. Μπορούν να τονώσουν, να ενισχύσουν, να στηρίξουν και να εξυψώσουν κάποιον αλλά μπορούν και να πληγώσουν. Έχουν την ικανότητα να κάνουν έναν άνθρωπο να γελάσει αλλά παράλληλα να τον περιάγουν σε κλάματα. O λεκτικός εκφοβισμός αποτελεί την πιο συχνή μορφή του bullying και είναι πολύ συνήθης σε παιδιά κυρίως του γυμνασίου και του δημοτικού. Οι θύτες που εκδηλώνουν τη λεκτική μορφή του σχολικού εκφοβισμού χρησιμοποιούν λέξεις με σκοπό να βλάψουν ή να ταπεινώσουν και να εξευτελίσουν ένα άλλο άτομο. Αυτό το είδος του bullying προκαλεί ευκολότερα πόνο σε άλλα παιδιά, καθώς είναι γρήγορο και άμεσο. Οι συνέπειες είναι σοβαρές. Ενδεικτικά, μπορεί να αναφερθεί ότι υποσκάπτει την αυτοπεποίθηση του παιδιού και το καθιστά ανίκανο να προσαρμοστεί και να αφεθεί στις σχέσεις του με τους συμμαθητές του.

Μία ακόμα μορφή βίας είναι η ψυχολογική. Περιλαμβάνει υποτιμητικές συμπεριφορές και ταπείνωση μέχρι ψυχολογική βλάβη. Επίσης περιλαμβάνει διαρκές κριτικάρισμα, υποτίμηση και κοροϊδίες. Επιπροσθέτως οι προσπάθειες εξευτελισμού, τα ψέματα ακόμη και η υπονόμευση της αυτοεκτίμησης είναι και αυτές κάποιες μορφές ψυχολογικής βίας.

 Ο σεξουαλικός εκφοβισμός είναι με τη σειρά του ένα ακόμα σχετικά συνηθισμένο φαινόμενο και αποτελεί σοβαρό πρόβλημα μέσα στα όρια του σχολικού χώρου, σημειώνει όλο και μεγαλύτερη αύξηση και γίνεται σε όλο και μικρότερη ηλικία. Ο σεξουαλικός εκφοβισμός που λαμβάνει χώρα στην πλειονότητα των σχολείων ανά τον κόσμο, εκδηλώνεται με ποικίλες μορφές και είναι δυνατόν να καλύπτει ένα εύρος συμπεριφορών. Επιπλέον, η συγκεκριμένη μορφή εκφοβισμού περιλαμβάνει ανεπιθύμητο άγγιγμα, απειλές, λεκτική παρενόχληση, προσβλητικά γράμματα και εικόνες, αλλά και προσβλητικά μηνύματα με πονηρό περιεχόμενο χωρίς τη θέληση του παιδιού στο οποίο απευθύνονται. Όταν αφορά στη χρήση υβριστικών σεξουαλικών παρατσουκλιών καθώς και ψηλαφίσματος αποτελούν εξίσου σοβαρές εκδηλώσεις του σεξουαλικού εκφοβισμού που εμφανίζεται στο σχολικό χώρο.

Μορφή βίας είναι κι αυτή του κοινωνικού εκφοβισμού. Συνήθως διάδοση φημών, καταστροφή προσωπικών αντικειμένων καθώς και απομόνωση από την ομάδα είναι τα χαρακτηριστικά της. Ωστόσο δεν περιορίζεται μόνο εκεί. Κοινωνικός εκφοβισμός είναι και κάθε είδους ρατσισμός.

Ο ηλεκτρονικός εκφοβισμός, γνωστός και ως cyber bullying, αποτελεί τη νεότερη μορφή του bullying. Τα τελευταία χρόνια έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις με τα παιδιά ξεφεύγοντας από τα στενά πλαίσια του σχολικού χώρου. Η πιο συχνή μέθοδος του cyber- bullying με την οποία τα παιδιά και γενικότερα οι νέοι έχουν εκφοβισθεί ηλεκτρονικά αναφέρεται ότι είναι η χρήση του κινητού τηλεφώνου. Μέσω της αποστολής κακόβουλων γραπτών μηνυμάτων ή τηλεφωνικών κλήσεων οι οποίες μπορεί να είναι και σιωπηρές. Επιπροσθέτως, εξίσου συχνά και ακόμα πιο επικίνδυνα  είναι τα μηνύματα στις ιστοσελίδες, στους χώρους συνομιλίας και ηλεκτρονικών ταχυδρομείων.

ΑΙΤΙΑ

               Τα ΜΜΕ ?παρασυρμένα ίσως από τα αντιφατικά και ελλιπή στοιχεία των ερευνών? επιμένουν ότι η βία ενδημεί στα σχολεία δραματοποιώντας μεμονωμένα γεγονότα και μεγεθύνοντας ποσοτικά δεδομένα, παραπληροφορώντας  και διογκώνοντας  το φαινόμενο.   Στο σχολείο συναντώνται πολλές κρίσεις: εφηβείας, αμφισβήτησης από τους νέους, διάψευσης, κόπωσης από τους δασκάλους, απαξίωσης, υποβάθμισης ρόλου από τους γονείς, αμφίσημης αντιμετώπισης από την Πολιτεία.                                                                                           Τελευταίες αλλά εξίσου σημαντικές είναι οι κοινωνικές  και ανθρώπινες κρίσεις.
Η Έλλειψη παιδείας καθώς και η κακή αγωγή/ανατροφή που προκαλούν την ανασφάλεια του ατόμου . Έτσι το άτομο αποκτά χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοσεβασμό. Τέλος ο μηχανισμός  ταύτισης με τον επιτιθέμενο* και το αίσθημα κοινωνικής αποστασιοποίησηςείναι παράγοντες που συμβάλλουν καθοριστικά στην αύξηση του φαινομένου της ενδοσχολικής βίας όπως  κακές σχέσεις με τους δικούς τους γονείς. Με την κακοποίηση του συνομήλικού τους,  τείνουν ασυνείδητα να ανακουφίζουν και να ελέγχουν τα δικά τους παιδικά ψυχικά τραύματα μέσα από τη διαδικασία της “ταύτισης” με τον βίαιο και επιθετικό γονιό τους. Έτσι ένα κακοποιημένο παιδί ενδέχεται να γίνει κι εκείνο θύτης αλλά και, μακροπρόθεσμα, ένας βίαιος γονιός στο μέλλον.

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Η βία κατά των παιδιών είναι ένα ζήτημα, οι συνέπειες του οποίου έχουν διάρκεια και επηρεάζουν και τη μετέπειτα ζωή του παιδιού, μετατρέποντάς το σε έναν ενήλικα που αντιμετωπίζει δυσκολίες σε διάφορες σημαντικές πτυχές της ζωής του. Δημιουργεί άτομα με έντονα προβλήματα στις προσωπικές τους σχέσεις, τα οποία δυσκολεύονται να αγαπήσουν και να εμπιστευτούν, έχουν τάση προς καταχρήσεις, εμφανίζουν αγχώδεις διαταραχές, προβλήματα προσαρμοστικότητας και κατάθλιψη. Επίσης, οι άνθρωποι που υπέστησαν κακοποίηση όταν ήταν παιδιά ενδέχεται να προβούν οι ίδιοι σε κακοποίηση παιδιών όταν ενηλικιωθούν.
Ειδικότερα, το παιδί μπορεί να παρουσιάσει εμφανή έλλειψη διάθεσης να πάει σχολείο. Αυτό μπορεί να το οδηγήσει στο να επικαλεστεί αδιαθεσία στους γονείς του γα να μην πάει. Ως αποτέλεσμα, θα κάνει πολλές απουσίες και αυτό θα οδηγήσει σε πτώση της βαθμολογίας του αφού θα χάνει αρκετές ώρες διδασκαλίας. Όταν αποφασίσει να πάει σχολείο, προσπαθεί να καθυστερήσει, όσο γίνεται, να φτάσει ώστε να αποφύγει το πρωινό διάλειμμα. Στο δρόμο για το σχολείο, ή φεύγοντας από αυτό, τείνει να αλλάζει το καθιερωμένο δρομολόγιό του και να κοιτάζει πάντα πίσω για να σιγουρευτεί ότι δεν το ακολουθεί κανείς. Στο σχολείο, κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων, προσπαθεί να μη βγαίνει από την τάξη. Αν του απαγορεύσουν την παραμονή σε αυτή, κινείται κοντά στα γραφεία των καθηγητών επειδή πιστεύει ότι κανένας δεν θα καταφέρει να το πειράξει εκεί. Επίσης, αρνείται να πάρει μέρος σε σχολικές παραστάσεις μη θέλοντας να εκτεθεί σε άτομα που τον ξυλοκόπησαν.                                                                                                                                                             Στο σπίτι, ο μαθητής-θύμα γυρνάει συχνά με μελανιές ή σκισμένα ρούχα χωρίς να θέλει να εξηγήσει στους γονείς του τι συνέβη. Το μεσημέρι, στο τραπέζι του φαγητού, αποφεύγει να απαντήσει στην ερώτηση αν πέρασε καλά τη μέρα του στο σχολείο. Επίσης, μπορεί να παρουσιάσει ανορεξία, αφού σκέφτεται τι του συνέβη στο σχολείο ή, ακόμα χειρότερα, το τι πρόκειται να του συμβεί. Υπάρχει η πιθανότητα να μην έχει διάθεση να πάει βόλτα με συμμαθητές. Αντιθέτως, θα δείχνει ανεξήγητη επιθυμία να μένει σπίτι και να μην πολυβγαίνει. Εξίσου μεγάλο είναι το πρόβλημα του ύπνου του. Υποφέρει από αϋπνίες σκεπτόμενος όλα τα γεγονότα που έχουν προηγηθεί ή έχει εφιάλτες.

                Συνοψίζοντας, τα παιδιά που γίνονται θύματα εκφοβισμού και βίας είναι δυνατόν να νοιώσουν έντονο άγχος και αισθήματα ανασφάλειας, να έχουν φοβίες, να παρουσιάσουν σχολική άρνηση, να απουσιάζουν συχνά από το σχολείο, να οδηγηθούν σε σχολική αποτυχία, να εμφανίσουν μαθησιακές δυσκολίες, ψυχοσωματικά προβλήματα όπως πονοκέφαλους, πόνους στην κοιλιά, διαταραχές ύπνου, καθώς και κατάθλιψη. Τα παιδιά θύτες, δηλαδή αυτά που ασκούν τη βία και τον εκφοβισμό, αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να απομακρυνθούν από το σχολείο, να διακόψουν τη σχολική φοίτηση, να εμφανίσουν τάσεις φυγής από το σπίτι και να εξελιχθούν σε ενήλικες με αντικοινωνική και παραβατική συμπεριφορά.

ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ-ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ

Στα πλαίσια της πρόληψης έχουν εφαρμοστεί κάποια προγράμματα κατά του εκφοβισμού και της ενδοσχολικής βίας. Η αποτελεσματικότητα των προγραμμάτων αυτών οφείλεται κυρίως στην υιοθέτηση της Κοινωνικής-Οικολογικής προσέγγισης, μιας ολιστικής προσέγγισης, που στοχεύει στην αλλαγή του κλίματος του σχολείου, ώστε να μην αναπαράγει τη βία. Στα πλαίσια της ολιστικής προσέγγισης οι παρεμβάσεις αφορούν όλους: το σχολείο, την τάξη, τον εκπαιδευτικό, τους μαθητές, τους γονείς τους και ολόκληρη την τοπική κοινωνία.

Κάποιες αποτελεσματικές πρακτικές, σε επίπεδο σχολείου και τάξης, για εφαρμογή μιας στρατηγικής ενάντια στη βία, είναι:

Αρχικά σε επίπεδο σχολείου, η σύνταξη Σχολικής Επιτροπής ενάντια στον εκφοβισμό & την ενδοσχολική βία και διακήρυξης του σχολείου ενάντια στη βία: δικαιώματα-υποχρεώσεις-καθήκοντα για όλα τα μέλη της σχολικής κοινότητας. Ακόμα η αύξηση της επίβλεψης του σχολικού χώρου και ευαισθητοποίηση σε συνεργασία με τους γονείς, προκειμένου να σταματήσει ο κύκλος αναπαραγωγής και ενθάρρυνσης της ενδοσχολικής βίας.

Στη συνέχεια, σε επίπεδο τάξης, η συζήτηση στην τάξη για τον ορισμό & τις μορφές της ενδοσχολικής βίας και του εκφοβισμού καθώς και για τις επιπτώσεις του εκφοβισμού. Επιπλέον, η ενημέρωση σχετικά με το γιατί η ενδοσχολική βία και ο εκφοβισμός δεν είναι αποδεκτά από το σχολείο. Επίσης, η παροχή βοήθειας από μαθητές σε άλλους, για την επίλυση των συγκρούσεων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε εκφοβισμό(αυτή η μέθοδος ενθαρρύνει την  προαγωγή των συνεργατικών αλληλεπιδράσεων).

Υπάρχουν επίσης, τρόποι διαχείρισης από τους γονείς παιδιού που εκφοβίζεται. Συνεργαστείτε στενά με το σχολείο για να πληροφορηθείτε για την έκταση και τη σοβαρότητα του περιστατικού καθώς και για τους τρόπους αντιμετώπισής του. Παρέχετε στο παιδί σας υποστήριξη και ασφάλεια, χωρίς να το κατακρίνετε. Ακούστε προσεκτικά τι έχει να σας πει το παιδί σας για τα συναισθήματά του και για τις ανάγκες του. Παρακολουθείτε την εξέλιξη της κατάστασης αλλά και την υγεία του παιδιού σας. Αν το παιδί σας παραπονιέται για μεγάλο χρονικό διάστημα ότι έχει σωματικούς πόνους, αν παρατηρείτε ότι έχει δυσκολίες στον ύπνο ή αν αρνείται επίμονα να πάει στο σχολείο, επισκεφτείτε έναν ειδικό ψυχικής υγείας για παιδιά.

Το ίδιο ισχύει και για τους γονείς του παιδιού που εκφοβίζει. Συζητήστε με τον Διευθυντή του σχολείου για το περιστατικό εκφοβισμού που προκλήθηκε από το παιδί σας. Συνεργαστείτε με τον Διευθυντή και τον δάσκαλο του παιδιού σας για την εφαρμογή των κανόνων, των συνεπειών και την πρόληψη τέτοιων συμπεριφορών. Παρακολουθήστε την εξέλιξη της κατάστασης και συνεργαστείτε στενά με το σχολείο. Παρατηρήστε αν το παιδί σας εμπλέκεται συχνά σε καβγάδες ή εκδηλώνει εκφοβιστική συμπεριφορά και με τα παιδιά της γειτονιάς ή και με εσάς στο σπίτι. Μιλήστε γι? αυτά στο Διευθυντή και το δάσκαλο της τάξης και συνεργαστείτε μαζί τους για να πάρετε βοήθεια

Όλα τα παραπάνω αποτελούν κάποιες άμεσες δράσεις σε επίπεδο πρόληψης και αντιμετώπισης στις οποίες μπορεί να προβεί το σχολείο, από μόνες τους όμως δε μπορούν να δώσουν λύση στο πρόβλημα του εκφοβισμού και της βίας στο σχολείο. Χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα παρέμβασης, στο οποίο να συμμετέχει το σύνολο της σχολικής κοινότητας αλλά και ευρύτεροι κοινωνικοί φορείς, προκειμένου να υπάρξει αποτελεσματική πρόληψη και αντιμετώπιση του φαινομένου.
Μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης, δίνονται και από τον Συνήγορο του Παιδιού. Συγκεκριμένα, για την αποτελεσματική πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας και της επιθετικότητας είναι απαραίτητο να διασφαλισθούν οι συνθήκες γενικότερης λειτουργικότητας και ευνομίας στη σχολική κοινότητα, καθώς και να αναπτυχθεί κλίμα συνεργασίας, συμμετοχής και αλληλοσεβασμού ανάμεσα στα μέλη της, διασφαλίζοντας τα δικαιώματα των ανήλικων μελών της. Οι σημαντικότεροι παράγοντες προκειμένου να επιτευχθεί η επιδιωκόμενη μείωση της σχολικής βίας είναι οι ακόλουθοι: 
-Διαμόρφωση καλού σχολικού κλίματος επικοινωνίας, διαλόγου και εμπιστοσύνης, ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς και μαθητές.
-Αξιοποίηση του θεσμού των μαθητικών συμβουλίων για την ενίσχυση της ανάδειξης των απόψεων των μαθητών.
– Κάθε εκπαιδευτικός ή μαθητής θα πρέπει να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του ή τα παράπονά του και εφόσον χρειάζεται, να λαμβάνει εγγυήσεις για την αποτροπή της επανάληψης βλαπτικών συμπεριφορών.
-Επαρκής ενημέρωση των μαθητών και επικοινωνία στις τάξεις, σχετικά με την άσκηση, το σεβασμό και την προστασία των δικαιωμάτων όλων των μελών της σχολικής κοινότητας. Ειδικότερα, θα πρέπει να γίνονται συζητήσεις και ενημερώσεις σχετικά με την άσκηση βίας, πώς εκδηλώνεται αλλά και για τους τρόπους που μπορεί να αποτραπεί με την συνδρομή όλων.
-Καθιέρωση διαδικασιών ακρόασης με την συνδρομή του Προϊσταμένου Επιστημονικής και Παιδαγωγικής Καθοδήγησης, όταν εκδηλώνεται ένα περιστατικό βίας και ανάθεση ρόλων συμβούλων σε εκπαιδευτικούς με ειδικές γνώσεις και δεξιότητες για ομαλή διεξαγωγή του διαλόγου και συμφιλίωση των παιδιών. Ενίσχυση του ρόλου των μαθητών στη διαδικασία επίλυσης συγκρούσεων.
-Ανάπτυξη προαιρετικών ομαδικών δραστηριοτήτων που ενδιαφέρουν τους μαθητές και βοηθούν στην καλλιέργεια στενότερων δεσμών και σχέσεων συνεργασίας μεταξύ
τους (π.χ. ομάδες εφημερίδας, περιοδικού, αθλητισμού, ιστολoγίου κ.τ.λ.).
-Τακτική επικοινωνία με τους γονείς και ευαισθητοποίησή τους, έτσι ώστε να βρίσκονται κοντά στα παιδιά τους και στους προβληματισμούς τους, επικοινωνώντας
διαλεκτικά μαζί τους.
-Συνεργασία ολόκληρης της σχολικής κοινότητας, τόσο σε επίπεδο σχολικού συμβουλίου, όσο και μέσα από τη διοργάνωση εκδηλώσεων ενημέρωσης,
συζητήσεων, εκθέσεων που θα προάγουν τις ειρηνικές σχέσεις αλλά και την εγρήγορση όλων, με απώτερο στόχο την αποτροπή της εκδήλωσης μορφών βίας, επιθετικότητας και εκφοβισμού μεταξύ μαθητών.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Μετά από την 6μηνη έρευνα επί της ενδοσχολικής βίας συμπεράναμε τη σοβαρότητα του θέματος. Είναι δική μας ευθύνη να εξαλείψουμε αυτό το φαινόμενο. Αρκεί μόνο να διαθέτουμε αγάπη και ανθρωπιά για τον συνάνθρωπο. Πάνω απ? όλα όμως, να γνωρίσουμε και να συμφιλιωθούμε με τους εαυτούς μας. Ο εαυτός μας είναι ο εγκέφαλος πολλών προβλημάτων αλλά και η πηγή των λύσεών τους.

——————————————————————————————————————————————–

Αθανασόπουλος Άγγελος

Ζαγκανά Κέλλυ

Καραγιαννίδου Μαρία

Χρήστου Γιώργος

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
στην Ψυχολογική Βία

Το θέμα που έχει το Projectείναι η Ενδοσχολική Βία. Γενικά η Ενδοσχολική Βία, ή ο Σχολικός Εκφοβισμός ορίζεται ως μια κατάσταση κατά την οποία ασκείται εσκεμμένη ,απρόκλητη, συστηματική και επιθετική συμπεριφορά που έχει ως σκοπό να επιβάλλει, να καταδυναστεύσει και να προκαλέσει σωματικό και ψυχικό πόνο σε συγκεκριμένους μαθητές από συμμαθητές τους , τόσο εντός όσο και εκτός του σχολικού χώρου. Συγκεκριμένα οι μορφές της ενδοσχολικής βίας είναι οι παρακάτω: η Σωματική ,η Ψυχολογική, η Ρατσιστική-Κοινωνική ,η Σεξουαλική και η Διαδικτυακή βία.

Η ομάδα μας θα επικεντρωθεί στο τι είναι η ψυχολογική βία και θα σας αναλύσει λεπτομερώς τα προφίλ των θυτών/θυμάτων/παρατηρητών, τα αίτια καθώς και τις συνέπειες, τις λύσεις και τους μηχανισμούς πρόληψης κατά αυτής.  Αρχικά, ως ψυχολογική βία ορίζουμε τη ψυχολογική πίεση ,συνειδητή ή μη , που μπορεί να θεωρηθεί ως η πίεση η οποία ασκείται σ? ένα άτομο, οδηγώντας το να κάνει κάτι χωρίς τη θέλησή του και μάλιστα χωρίς να έχει ερωτηθεί γι? αυτό.

Εν συνεχεία, θα αναφερθούμε στα χαρακτηριστικά που διαμορφώνουν το προφίλ του θύτη. Ο θύτης λοιπόν τείνει να χαρακτηρίζεται ως  ο μάγκας , νταής , ανάγωγος , ανώρι?ος , ά?υαλος, ανασφαλής , ακαλλιέργητος , απαίδευτος , ανόητος , αυτός που αισθάνεται πως είναι ο δυνατότερος , που νιώθει ανωτερότητα, ο αδιάλλακτος , νευρικός , οξύθυμος, παρορμητικός , και αυτός που συνήθως επιβάλλεται λόγω της αυξημένης μυϊκής του μάζας.

Ακόλουθα θα αναφερθούμε στα χαρακτηριστικά που διαμορφώνουν το προφίλ των θύματος το οποίο θα λέγαμε πως είναι: ο ανήμπορος , αδύνα?ος , τρομοκρατημένος , φοβισμένος , απομονωμένος , μοναχικός , διαφορετικός , συναισθητικός , ευάλωτος  ,  εσωστρεφής  ,  απαρατήρητος  ,  αδρανής ή πολυπράγμων ,  ήρε?ος   και συνάμα ειρηνιστής .

Ενώ τέλος να επισημάνουμε και τα χαρακτηριστικά που διαμορφώνουν το προφίλ του παρατηρητή, πρόκειται  δηλαδή για τον: συνένοχο , τον α?έτοχο αλλά και το συμμέτοχο με την απάθειά του, το δειλό , φοβισμένο, περίεργο, αδιάφορο, ουδέτερο , άτολ?ο  και ανίδεο, δηλαδή τον εν δυνά?ει θύτη.

Ακολουθούν τα αίτια για τα οποία ένα παιδί (θύμα) μπορεί να δέχεται επιθέσεις εκφοβισμού στο σχολείο τα οποία είναι γενικά το «διαφορετικό» που  σχετίζεται είτε με εσωτερικά ή εξωτερικά γνωρίσματα , όπως για παράδειγμα:

?  Το χρώμα του δέρματος

?  Η εθνικότητα

?  Το φύλο

?  Η εμφάνιση (π.χ. βάρος, ντύσιμο)

?  Η σχολική επίδοση

?  Η κοινωνική συστολή.

Επιπλέον, οι  λόγοι για τους οποίους ένας μαθητής (θύτης)  αναπτύσσει εκφοβιστικές και βίαιες συμπεριφορές μπορεί να είναι ποικίλοι. Αρχικά ,τέτοιες βίαιες συμπεριφορές είναι αποτέλεσμα πολυποίκιλων εμπειριών και ερεθισμάτων όπου έχει εκτεθεί το παιδί που εκφοβίζει κατά τη διάρκεια της αναπτυξιακής του πορείας ,οι οποίες το οδηγούν στην αναζήτηση προσοχής ,αποδοχής καθώς και δημοτικότητας. Έτσι προσπαθούν διαμέσου διάφορων τρόπων να νιώσουν ανώτεροι από τους άλλους και να αντλήσουν ισχύ και δύναμη. Για να το καταφέρουν όμως αυτό καταφεύγουν πολλές φορές στην πρόκληση δυστυχίας ή ψυχικού πόνου στους γύρω τους ,λόγω έλλειψης χαράς του ιδίου. Τέλος ένας ακόμη πιθανός λόγος που οδηγεί τα παιδιά εκφοβιστές σε τέτοιου είδους συμπεριφορές είναι η ζήλεια προς τον αποδέκτη της εκφοβιστικής συμπεριφοράς.

Οι παραπάνω συμπεριφορές είναι σοβαρές και καθοριστικές για την ψυχοκοινωνική  ανάπτυξη και εξέλιξη είτε των εκφοβιστών ,είτε των αποδεκτών των εκφοβιστικών συμπεριφορών ,και τείνουν να έχουν τις παρακάτω συνέπειες.  

•  Για τα παιδιά που υφίστανται εκφοβισμό και βία αυτές δεν παραμένουν σε πνευματικό επίπεδο όπως:

?   έντονο άγχος

?   αισθήματα ανασφάλειας

?   φοβίες

?   σχολική άρνηση

?   συχνές απουσίες από το σχολείο

?   εμφάνιση μαθησιακών δυσκολιών.

Αντίθετα οι συμπεριφορές αυτές επηρεάζουν τους μαθητές και σωματικά, όπως με:

?  πρόκληση ψυχοσωματικών συμπτωμάτων όπως για παράδειγμα  πονοκεφάλους, κοιλιακούς πόνους, διαταραχές ύπνου, κατάθλιψη.

§  Για τα παιδιά ? θύτες οι συνέπειες είναι:

§  κίνδυνος απομάκρυνσης από το σχολικό περιβάλλον  

§   διακοπή της σχολικής φοίτησης

§   εμφάνιση τάσεων φυγής από το σπίτι

§   εξέλιξη σε ενήλικες με αντικοινωνική και παραβατική συμπεριφορά.

Προκειμένου να αποφευχθούν τέτοιου είδους βίαιες συμπεριφορές και ενέργειες εκ μέρους νεαρών μαθητών προτείνουμε τρόπους πρόληψης και αντιμετώπισης της ενδοσχολικής βίας και εκφοβισμού , αρχικά σε επίπεδο σχολείου θεωρούμε αναγκαία:

?  Τη διαμόρφωση καλού σχολικού κλίματος και επικοινωνίας, διαλόγου και εμπιστοσύνης ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς και μαθητές.

?   Τη δημιουργία, σε κάθε σχολική μονάδα, «ομάδας εκπαιδευτικών συμβούλων», που με κατάλληλη εκπαίδευση, ειδικές γνώσεις και δεξιότητες θα παρεμβαίνουν ύστερα από την εκδήλωση βίαιων ενεργειών, με σκοπό την συμφιλίωση των μαθητών.

?  Τη δημιουργία «ομάδας μαθητών φιλίας» που αντιμετωπίζει περιστατικά ενδοσχολικής βίας

?   Την αύξηση της επίβλεψης του σχολικού χώρου

?   Την ευαισθητοποίηση και συνεργασία με τους γονείς, προκειμένου να σταματήσει ο κύκλος αναπαραγωγής και ενθάρρυνσης της ενδοσχολικής βίας.  

?   Τη συμμετοχή υποστηρικτικών μηχανισμών (π.χ. ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών κλπ ) , για την επίλυση σοβαρών ζητημάτων που σχετίζονται και με εξωσχολικούς παράγοντες όπως προσωπικά ή οικογενειακά προβλήματα.

• Τέλος, σε επίπεδο σχολικής τάξης προτείνουμε τα εξής:

?   συζήτηση για τον ορισμό, τις μορφές και της επιπτώσεις της ενδοσχολικής βίας και του εκφοβισμού

?  τρόπους και προτάσεις για πρόληψη και αντιμετώπιση από τους μαθητές : σύνταξη των κανόνων της τάξης ενάντια στη βία

?  παροχή βοήθειας από μαθητές σε άλλους, για την επίλυση συγκρούσεων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε βία

?  διεξαγωγή προγραμμάτων και βιωματικών εργαστηρίων που στόχο θα έχουν τη βελτίωση κοινωνικών δεξιοτήτων και των σχέσεων συνύπαρξης-συνεργασίας

 παροχή ευκαιριών για θετική έκφραση της επιθετικότητας (π.χ. μέσω των αθλημάτων).

Αθήνα ? Παρίσι..φάροι πολιτισμού